Қ.Сәтбаев – Т.Кошкинаға, Мәскеу, 21 шілде, 1928 ж.:

«…Жағ­­­дай­ым беймәлім қалпында. Көңіл-күй­ім көң­­те­­­рімді. Не себепті күйректенуге тиіспін: бой­­­ым­­­да­­ғы күш-жігерімді, білімімді туып-өскен елім үшін сарқа жұмсап келдім. Ау, сол үшін енді қия­­­нат-қуғындауға ұшырап, жалаға ұрынып, өзімді жек көретін біреулердің күйкі әрекетінен жапа шегуге тиіспін?! Трестің жұ­мысы ойда­ғыдай де­се­ді: Қар­­­сақбай зауытын жыл аяғында жүргізбек; жаб­­дықтарды мон­таж­дауды аяқ­тау­ға жақын… Электробарлау тамаша нәтиже беріпті: Жезқаз­ған мен Тасқұ­дық­тың аралығы­­нан төрт жерден жаңа кен аномалиясын ұшы­ратқан! Бұл – енді осы участоктарда кен шо­ғырлануына сенімсіздік білд­і­ріп жүр­ген көрсоқыр мамандарды иландыру үшін өте-мөте мәнді жаңалық… Сөйтіп, басты ісіміз алға басып, Қарсақбай алыбының іргетасы қала­нуда, ол болса, өзің білесің, Қазақстанды индус­триялан­ды­рудың алғашқы қарлығашы».